مهمترین عوامل ایجاد کننده خشم و عصبانیت چه مواردی هستند؟
شایع ترین عوامل ایجادکننده خشم و عصبانیت در اشخاص به طور خلاصه و فشرده شامل موارد زیر است:
1- خستگی های جسمانی وتحلیل رفتن قدرت بدنی بر اثر کارهای سخت.
2- گرسنگی و ضعف
3- کمبود ویتامین ها بویژه ویتامین B1
4- توقعات و انتظارات بی جا و خودخواهی های افراد در مناسبات فردی و اجتماعی
5 - قانع نبودن اشخاص به آنچه که در اختیار و دسترس آن هاست و به عبارتی به آن چه که هستند.
6- عدم انتقادپذیری و عدم انعطاف در برابر عقاید مخالف
7- داشتن ضعف در قوه عقل و منطق و استدلال و عدم توانایی گفت وگو
8- فقدان دید و چشم انداز معنوی در زندگی شخصی
9- مزاح و شوخی های بی جا و بی موقع دیگران و یا مورد تمسخر واقع شدن از سوی دیگران
10- شکست و عدم موفقیت در کارها و برنامه ها
11- با وجود همه موارد فوق، مهمترین ریشه های خشم و عصبانیت افراد را باید در کودکی افراد و تأثیرات محیط خانوادگی و تربیتی اشخاص جست وجو کرد.
? از مهمترین مضرات و زیان های ناشی از عصبانیت در زندگی افراد می توان به چه نکاتی اشاره کرد؟
1- عصبانیت و زود خشمی در افراد، مانع از شکوفا شدن و بیداری تمایلات معنوی و روحانی در روح و روان اشخاص می شود.
2- خشم و عصبانیت، به دلیل فرسوده کردن ذهن وجسم و تولید دردهای عصبی و جسمانی در اندام و جوارح افراد، باعث کوتاه شدن هر چه بیشتر عمر و سن اینگونه اشخاص می شود.
3- عصبانیت و زودخشمی اگرچه خود می تواند ناشی از ضعف قوه استدلال و قوه عقلانی افراد باشد، از سویی مسبب بروز ضعف در قدرت تصمیم گیری صحیح و قوه عقلانی - استدلالی اشخاص نیز می شود.
4- زودخشمی و عصبانیت، باعث می شود که دیگران از این گونه افراد انتقاد نکرده و باعث شوند که او از نعمت اصلاح شدن محروم گردد.
? چه روش های مؤثری برای کنترل خشم و عصبانیت می توان به کار گرفت؟
1- از مهمترین روش ها، به دست گرفتن سررشته و مهار خشم و عصبانیت است؛ به عبارتی با تمرین و خودآگاهی مداوم، از بروز علایم خشم خودداری شود و با تقویت خویشتنداری و کنترل بر نفس، خود را به دست عصبانیت خویش نسپاریم.
2- تلاش برای عادت کردن به استفاده ازعقل و منطق و استدلال پیش از ابراز احساس و عواطف فردی یا دیدگاه های از پیش سنجیده نشده.
3- از کنار مسائل براحتی عبور کنیم و به حرکات و رفتار دیگران معنایی فراتر از آن چه که هست ندهیم، سخت نگیریم و به اصطلاح «گیر» ندهیم.
4- کاهش دادن انتظارات و توقعات خویش و پذیرش آنچه که هست.
5- نیک بینی، درست دیدن و واقع بینی را در خود پرورش دهیم.
6- پیش از آن که عصبانیت و خشم خود را بروز دهیم به عکس العمل و بازتابی که رفتار ناخوشایند و تند ما بر خواهد انگیخت بیندیشیم.
7- پیش از آن که عصبانیت خویش را بروز دهیم به خودمان یادآور شویم که «تو هم اکنون حق انتخاب و گزینش داری؛ بنابراین می خواهی انسان باشی یا حیوان؟»
8- برای به تأخیر انداختن ابراز خشم شروع کنیم به شمردن از 100 تا صفر به صورت معکوس و با فاصله هر 7 شماره: 100 ، 93 ، 86 و...
9- محل مورد نظر را ترک کنیم و یک لیوان آب خنک بنوشیم.
10- تلقین مثبت کنیم و به خود یادآوری کنیم که: «عصبانیت چیزی نیست مگر زبونی و خواری و ناتوانی در قدرت عقل و منطق و توانایی گفت وگو، علاوه بر آن تو که دوست نداری دیگران تو را به عنوان شخصی ضعیف و بی منطق و عصبی بشناسند و...»
11- اگر شخص مؤمنی هستید، در هنگام خشم بلافاصله شروع کنید به خواندن دعا و کمک خواستن صمیمانه از خداوند.
12- و بالاخره اینکه با تمرین مداوم تلاش کنید که بتوانید در هر موقعیتی خود را به جای دیگران بگذارید. 

روزگاری پادشاه ثروتمند بود که چهار همسر داشت.اوهمسر چهارم خود را بسیار دوست میداشت و او را با گرانبهاترین جامه ها می آراست و با لذیذترین غذاها از او پذیرائی میکرداین همسر ازهر چیزی بهترین را داشت.

پادشاه همچنین همسر سوم خود را بسیار دوست میداشت و او را کنار خود قرار میداد اما همیشه از این بیم داشت که مبادا این همسر او را به خاطر دیگری ترک نمائد.

پادشاه به زن دوم هم علاقه داشت او محرم اسرار شاه بود و همیشه با پادشاه مهربان و صبور و شکیبا بود هر گاه پادشاه با مشکلی روبرو میشد به او متوسل میشد تا آنرا مرتفع نمائد .

همسر اول پادشاه شریک بسیار وفاداری بود و در حفظ و نگهداری تاج و تخت شاه بسیار مشارکت میکرد.اما پادشاه این همسر را دوست نمی داشت وبرعکس این همسر شاه را عمیقا؛ دوست داشت ولی شاه به سختی به او توجه میکرد.

روزی از این روزها شاه بیمار شد و دانست که فاصله زیادی با مرگ ندارد.

سراغ از همسر چهارم خود که خیلی مورد توجه او بود رفت گفت من تو را بسیار دوست داشتم بهترین جامه ها را بر تن تو پوشانده ام و بیشترین مراقبتها را از تو بعمل آورده ام اکنون که من دارم میمیرم آیا تو مرا همراهی خواهی کرد ؟
گفت:بهیچ وجه !! و بدون کلامی از آنجا دور شد این جواب همانند شمشیر تیزی بود که بر قلب پادشاه وارد شد.

پادشاه غمگین و ناراحت از همسر سوم خود پرسید من در تمام عمرم تو را دوست داشته ام هم اکنون رو به احتضارم آیا تو مرا همراهی خواهی کرد و با من خواهی آمد ؟
گفت نه هرگز !! زندگی بسیار زیباست اگر تو بمیری من مجددا ازدواج خواهم کرد و از زندگی لذت میبرم !

پادشاه نا امید سراغ همسر دوم خود رفت و از او پرسید من همیشه درمشکلاتم از توکمک جسته ام و تو مرا یاری کردی من در حال مردنم آیا تو با من خواهی بود ؟
گفت نه متاءسفم من در این مورد نمیتوانم کمکی انجام دهم من در بهترین حالت فقط میتوانم تو را داخل قبرت بگذارم ! این پاسخ مانند صدای غرش رعد و برقی بود که پادشاه را دگرگون کرد !

در این هنگام صدائی او را بطرف خود خواند و گفت من با تو خواهم بود تو را همراهی خواهم کرد !
هر کجا که تو قصد رفتن نمائی!
شاه نگاهی انداخت همسر اول خود را دید ! او از سوء تغذیه لاغر و رنجور شده بود شاه با صدائی بسیار اندوهناک و شرمساری گفت :
من در زمانی که فرصت داشتم باید بیشتر از تو مراقبت بعمل می‌آوردم من در حق تو قصور کردم ...

در حقیقت همه ما دارای چهار همسر یعنی همفکر در زندگی خود هستیم  همسر چهارم :همان جسم ماست مهم نیست که چه میزان سعی و تلاش برای فربه شدن و آراستگی آن کردیم وقتی ما بمیریم او ما را ترک خواهد کرد .

همسر سوم : دارائیها موقعیت و سرمایه ماست زمانی که ما بمیریم آنها نصیب دیگران میشوند .
همسر دوم :خانواده و دوستانمان هستند مهم نیست که چقدر با ما بوده اند حداکثر جائی که میتوانند باما بمانند همراهی تا مزاز ماست .

همسر اول : روح ماست که اغلب در هیاهوی دست یافتن به ثروت و قدرت و لذایذ فراموش میشود . در حالیکه روح ما تنها چیزی است که هر جا برویم ما را همراهی میکند .

پس از آن مراقبت کن او را تقویت کن و به او رسیدگی کن که این بزرگترین هدیه هستی برای توست.

بطور کلی آن دسته از مواد غذایی که حاوی ویتامین "A" هستند در افزایش قدرت بینایی روز و شب موثر هستند.

سبزی‌های زرد و نارنجی همچون هویج و گوجه فرنگی موجب افزایش قدرت بینایی می‌شود.

 منابع حیوانی ویتامین "A" را شامل جگر، زرده تخم مرغ، کره، شیر پرچرب است

لجبازی در سنین پایین به صورت کنجکاوی است که با افزایش سن، آرام آرام از مفهوم کنجکاوی به سمت مالکیت و استقلال‌طلبی رفته تا اینکه به سمت تفکر اشتراکی پیش‌ می‌رود؛ پس به طور کلی می‌توان گفت لجبازی طیف گسترده‌ای از کنجکاوی، مالکیت بر اشیاء، استقلال‌طلبی و معاندت و مخالفت را در سنین بالاتر پیش‌رو دارد.

یک روانپزشک گفت: لجبازی کودکان در سنین یک تا دو سالی به معنای کنجکاوی، در دو تا 6 سالگی به معنای استقلال‌طلبی و مالکیت براشیاء و در سنین مدرسه به معنای اعتراض به وضع موجود است.